پاسخ به:نوحه هاي اجرا شده توسط جواد مقدم(امام حسين(ع))

اين چه شوريست که امشب به دلم پا داده

که زما ن بر من دلداده شيدا داده

من و دل با قلم و شمع سحر حيرانيم

نه زباني نه بياني نه توان مي دانيم

هر طرف مي نگرم جلوه يار است عيان

نيست در سينه دل و نيست دگر جامه عيان

اين چه داميست که اين گونه کمن دم زده است

اين چه عشقيست که زنجير به بندم زده است

چه شراريست که افتاده به قاموس زمين

چه هواييست که سودا زده ام کرده چنين

چه شرايست که جان و دل کوثر برده

چه شکوهيست که ارث از رخ حيدر برده

چه جماليست که حسن ازلي را داراست

چه جلاليست در آغوش علي جا دارد

آه و اي دل به سر زلف کنايات مپيچ

اي قلم بشکن در پاي عمارات نپيچ

اي که بر آل نبي جلوه ديگر داري

نمک فاطمي و صولت حيدر داري

کبريا منظري و منظر داور هستي

هر چه گفتيم و بگوييم فراتر هستي

ما وراي همه تامات و خيالات تويي

قبله قبله طاعات و عبادات تويي

اي فلق اي شفق اي فارق آفاق حسين

صانع و فاتح و مفتاح به عشاق حسين

نه حبيبي نه طبيبي نه قراري خواهم

نه رفيقي نه شفيقي نه نگاري خواهم

تا تو هستي دو جهانم به چه کارم آيد

که فقط مهر تو بند از گرهم بگشايد

اول و آخر و هر آنچه در آن است تويي

ظاهر و باطن و هر نام و نشان است تويي

نه پري نه بشر و ني فلک و جنت و يار

نه جنان و ني قلم و لوح و قضاي دادار

يا ابا الجود اباالعشق چه کردي با ما

که چنين خاک نشين تو خدا خواست مرا

آنکه اي لاله پژمرده خدا مي داند

کربلايت دل ما برده خدا مي داند

دست ما نيست که ديوانه ات اين سان شده ايم

همه انگشت نماي همه دوران شده ايم

سينه اي که تو مجروح کني مرحم نيست

مرحم زخم غم عشق تو را محرم نيست

اي کريمي که سر انداخته در پاي الاه

حرف نعلين زدن نيست سزاوار تو شاه

از گريبان تو آنروز که محشر بدمد

مي شکافم لحد و گويم ابا عبدالله

رحمت واسعه حق بود آغوش حسين

مصطفي برده بران سينه پر قيض پناه

سگ کوي تو شرف بر همه شيران دارد

سگ از اين دست بسي خطه ايران دارد

فطرس از غير درت عطر خدا نشنيده

جز ز قنداغه تو بوي عطا نشنيده

در آن خانه که باز است نکوبند به مشت

هيچ کس از در اين خانه صدا نشنيده

حاتم آن است که خود در پي سائل برود

خاک اين کوچه به خود نغمه پا نشنيده

بي سبب نيست که نذر تو کند قوم مسيح

عيسي از غير درت بوي شفا نشنيده

مي کند کار دعا ناله و نفرين لبت

هيچ کس از کسي اين گونه دعا نشنيده

کربلا مرکز توحيد خداوند جليست

کشته تيغ خداوند حسين بن عليست