میدونی کربلا چه وقت دیدن داره وقتی که
دم اذون مغربش هوای شهر تاریکه
نمی دونم چرا دلم پر آشوبه فهمیدم
ماه عزای اربابم حسین باز هم نزدیکه
حالا که نشد کربلا برم
یه جورایی آزرده خاطرم
آرزومو نمی خوام زیر گل ببرم
کربلا کربلا کربلا کربلا
منم و این حرم ؛ من و دو تا گنبد تنهایی
منم و شهری که شبای جمعه ش هست رویایی
منم و دستای کریم اربابم ثارالله
منم و اون نگاه پر تب و مهر زهرایی
شبای حرم یادم نمیره
میدونی دلم بدجور اسیره
مادر تو میدونم دستمو می گیره
کربلا کربلا کربلا کربلا
این دل تنگم عقده ها دارد
گوییا میل کربلا دارد
یه مادری تو کاروون پریشون فرزنده
تا که نگاش میوفته شیش ماهه ش داره می خنده
تو کاروون دل سه ساله ای قرصه چون داره
دلشو به دل عمو اباالفضلش می بنده
میگه عمو آروم جونمه
عمویی تموم وجودمه
روی دوشش همه دنیا زیر پرمه
اباالفضل اباالفضل اباالفضل اباالفضل
به طواف رخت همه اهل فلک
به گدایی تو همه حور و ملک
همه در طُوف حرمت هستند
همه مدیون کرمت هستند
اباالفضل اباالفضل اباالفضل اباالفضل
امیر عباسی/ولادت حضرت زهرا(س)/سرود/آمدی و از مقدمت آسمان چراغان