یک مادر چشم تر خون جگر میان دشت بلا
میگرید مینالد میگوید امان ز کربوبلا
ای زمین کربلا من مادرم کو نور عینم
دخترانم بی پناه پس کو پناه زینبینم
از غم میمیرم بی سر می بینم
پر خون تن برهنه اون
آتش میگیرم وقتی می خواند
قران سر به نیزه اون
حسین جان حسین جان عزیز بی سر من